Met het toekennen van het NK Tijdrijden ging voor Stichting Wielercriterium Steenbergen een langgekoesterde droom in vervulling. Met een clinic voor de jeugd op maandag en dinsdag werd al een voorproefje genomen op het Nationaal Kampioenschap op woensdag 19 juni.

Wielrennen promoten

Wat naast een mooi NK op woensdag vooral belangrijk was voor de stichting, was het promoten van de wielersport bij de jeugd. Met een clinic bij de Gummerusschool op maandag én dinsdag, een vaardigheidsspel in de Blauwstraat op woensdag maakten kinderen kennis met de wielersport. Een Dikke Banden Race voor de allerkleinsten met loopfietsjes op het parkoers stond voor woensdag op het programma.

Medewerkers

Een evenement als dit kan natuurlijk niet zonder vrijwilligers, of, medewerkers, zoals zij tijdens het NK genoemd werden. Motorrijders, verkeersregelaars en catering om maar een paar onderdelen te noemen. Tijdens een gezamenlijke medewerkers avond werd al snel duidelijk dat aan alles was gedacht. De sfeer onderling beloofde veel goeds voor 19 juni.

Clinic

Om kinderen kennis te laten maken met wielrennen werd op maandag en dinsdag een clinic voor de jeugd gegeven. Bij de Gummerusschool werden de kinderen ontvangen. Na uitleg over de sport én de fietsen mochten ze zelf ervaren hoe het voelt om op een echte racefiets te rijden. Natuurlijk werd er al snel onderling gestreden, maar wél achter de instructeur blijven!

Parkoers

Waar bij een reguliere wielerwedstrijd het peloton als één geheel voorbijraast, komen tijdens een NK de renners één voor één over een afgesloten parkoers langs het publiek. Dat betekende dat zowat de hele binnenstad van Steenbergen woensdag al vroeg voor auto’s afgesloten was. Maar ook bewoners van woningen die aan het lange parkoers lagen konden woensdag, op enkele vooraf gecommuniceerde momenten, niet met de auto van of op hun erf komen. “We zijn bij al deze bewoners persoonlijk langsgegaan want we begrijpen ook wel dat een hele dag afgesloten zijn niet erg prettig is” vertelde bestuurslid Johan Bosters. “Natuurlijk was niet iedereen blij, maar we zijn er wel goed met elkaar uitgekomen.”

Opbouw

Dinsdag werd al vroeg begonnen met de opbouw van de tenten, start en finish en wegomleiding. In het Wapen van Steenbergen werd door de ‘smeerploeg’ hard gewerkt om voor alle medewerkers een lunchpakket gereed te maken. Voor ruim 200 personen broodjes smeren bleek een tijdrovend karwei. Vanaf half acht woensdagmorgen meldden de medewerkers zich. Een rood T-shirt ging mee in de tas met lunch, drinken en iets lekkers voor op de post, en snel weer weg. De motorrijders verzamelden zich bij hun vertrekpunt en de allerlaatste hand werd aan het startplatform gelegd. Dranghekken werden geplaatst, Steenbergen was klaar voor het NK Tijdrijden.

Voorbereiden op

De deelnemers stonden met hun materiaal op de parkeerplaats aan de Westdam. Al vroeg was het een drukte van belang. Fietsen werden gereedgemaakt, Rensters begonnen aan hun opwarming en fietsen werden gekeurd. “Mam, hij is goedgekeurd!” meldt één van de deelneemsters aan de categorie ‘Nieuwelingen meisjes’. Gelukkig maar, want de keuring is streng en met een afgekeurde fiets mag je niet deelnemen. Nog even de startprocedure oefenen, nog een aantal aanwijzingen van de coach en dan is het zover. Het NK Tijdrijden gaat van start!

Meteen de huldiging

Als alle deelneemsters vertrokken zijn haast het publiek zich over de Markt naar de finish voor de Gummaruskerk. De VIP-tent is nog leeg als de eerste dames finishen. Er wordt ingespannen meegeschreven als de tussentijden door de speakers schallen. Fans en publiek genieten van de live-beelden onderweg, die door de SLOS worden gemaakt en uitgezonden. Een oma kijkt geëmotioneerd toe. Haar kleindochter Veraa Broeckaert heeft de snelste tijd neergezet. Maar de favorieten zijn nog onderweg, het is nagelbijten. Als de laatste renster over de finish komt barst oma in tranen uit. Veraa heeft een bizarre prestatie geleverd. Zij wordt gehuldigd als Nederlands kampioen

Selfie van het haar

Als de ene wedstrijd nog gereden wordt, bereiden de volgende deelnemers zich al voor. Warm rijden op de rollen, een sprintje trekken in de Kaaistraat en, heel belangrijk, checken of alles goed zit. Eén van de rensters gaat hierin wel héél ver. De nagels zijn gelakt, de mascara loopt niet uit. Even een selfie van de achterkant van haar hoofd, stel je voor dat het knotje niet goed zit.

Publiek stroomt toe

De wedstrijden volgen elkaar in rap tempo op. Als de winnaar bekend is, volgt 10 minuten later de huldiging. Het wordt steeds drukker in de stad. Mensen zoeken een plaatsje bij de start, maar ook bij de finish is het zoeken naar vrij zicht op de meet. De goden zijn de Stichting Wielercriterium Steenbergen erg gunstig gezind. Een stralend zonnetje staat aan de hemel. Op de terrassen geniet men van een kopje koffie of een frisje en ook de ijssalon doet goede zaken.

De Missen

Een wielerwedstrijd kan niet zonder Missen. Woensdag waren er maar liefst twee jonge dames die met zichtbaar plezier de prijzen uitreikten. Miss Maud overhandigde ’s morgens de medailles en bloemen aan de top drie In de middag nam Miss Meike het stokje graag over. Samen zorgden ze ervoor dat alle huldigingen snel en soepel verliepen.

Lokale helden

Onder het publiek valt vaak de naam van één van de lokale wielerhelden. Sjoerd Bijlsma mag al vroeg van start. En Sanne Jongeneelen kijkt uit naar de tijd van Nino de Jong. “Sanne hoopt daarmee een inschatting te maken voor haar eigen tijd” vertelt een supporster van Sanne. Nino mag na de pauze als eerste van start. Doodstilwacht het publiek af. “Nog vijf, vier, drie, twee, een” daar vertrekt Nino onder luid gejuich van alle fans uit Steenbergen. Mark Rasenberg woont nog niet zo lang in Steenbergen, maar ook hij kon rekenen op veel aanmoediging.

De Elite

In de loop van de middag kwamen de profs aan in Steenbergen. Voor de echte wielerfan reden om in het ‘rennerskwartier ’rond te lopen in de hoop hun favoriet van dichtbij te kunnen zien. Het is één van de charmes van de wielersport, je kunt als fan vaak heel dicht bij je helden komen, of als je geluk hebt, gaan ze graag met je op de foto. En waren het niet de renners die de aandacht trokken, dan waren het wel de enorme trucks die opgesteld stonden. SDWorx -Protime en Visma Lease a Bike spanden de kroon. Zelfs wie onbekend is met de wielersport keek de ogen uit.

Wat een snelheid

Tijdens de wedstrijd reden regelmatig volgauto’s met liefhebbers achter de deelnemers. Achter de volgauto van Yara Kastelijn bleek hoe zwaar zo’n tijdrit is. Constant werd ze door haar coach aangemoedigd. “Goed zo, blijf je lekker klein maken. Diep in de beugels. Je draait goed!” Op de teller stond 54,2 KM met de wind schuin van voren. Yara draaide haar pedalen rond, door de polder van Dinteloord.

Dagje uit

Rijdend over het parkoers bleek het ook buiten de stad druk met bezoek. Campers langs de weg, supporters ervoor in hun klapstoel. Publiek op strategische punten, vooral in de bocht waar de renners flink af moeten remmen en heel veel fotografen. Een wielerkoers is voor velen een heerlijk dagje uit.

In het geel

Zodra de laatste renster bij de Elite Dames over de finish kwam werd het parkoers vrijgemaakt voor een heel bijzondere wedstrijd. De Dikke Banden Koers. Ukkepukjes tussen twee en vier jaar stonden gereed voor hun wedstrijd. Helm op, geel shirt aan en daar gingen ze. Op hun loopfiets zo snel mogelijk naar de finish. Papa of mama rennend er achteraan en onder luid applaus over de meet. Het was één van de mooiste momenten van de dag.

De kampioenen

Daar was bondscoach Koos Moerenhout het waarschijnlijk niet mee eens. Het NK Tijdrijden zou wellicht van invloed kunnen zijn op het Olympisch team. Toch nam hij uitgebreid de tijd met het publiek te praten, handen te schudden en ja hoor, ook voor een selfie maakte hij graag tijd. De titel bij de Elite Dames ging naar Riejanne Markus, met overmacht op de rest van het deelnemersveld. Bij de Elite Heren was de afloop spannender.

Goud in handen

Daar kwam de top drie binnen vijf seconden van elkaar over de meet. Sjoerd Bakx had vier seconden langer nodig dan de uiteindelijke winnaar. Mick van Dijke maakte het nóg spannender. Slechts één seconde zat er op de finishlijn tussen hem en Daan Hoole. Burgemeester Van den Belt overhandigde de Goude plak én een sculptuur van Steenbergen. “We hebben beide Goud in handen” sprak de burgemeester vol trots.

Wat een heerlijke dag

Toen alle prijzen waren uitgereikt en het Wilhelmus voor alle winnaars had geklonken kon de Stichting Wielercriterium terugkijken op een méér dan geslaagd evenement. Op de Markt maakte Chris Antonissen er nog een feest van. Voor het bestuur en medewerkers zat de dag erop. Een heerlijke dag om nog lang aan terug te denken.

Bron: Steenbergse Courant/KijkopSteenbergen.nl. Tekst: Tineke Feskens  Foto’s: Jan de Langen © Steenbergse Courant